|
KUNG FU SCHOOL مــدرســه کــونــگ فــو 
مدرسه کونگ فو نــویــسـنــده همه مطالب جوجیتسو برزیلی در اوایل سدهٔ بیست میلادی از هنر رزمی ژاپنی کودوکان جودو تکامل یافت که خود در سدهٔ نوزدهم بر اساس سبک جوجوتسو ژاپنی برخی مدارس ژاپن طراحی شده بود. از میان فنون جودو و جوجوتسو در جوجیتسو برزیلی تأکید بیشتر بر نه-وازا (فنون خاک) است. این رشته بر این اصل تأکید دارد که یک شخص کوچک‌تر و ضعیف‌تر با به‌کارگیری صحیح تکنیک‌ها و شناخت شیوه‌های جابجایی نیرو می‌تواند یک مهاجم بزرگ‌تر و قوی‌تر از خود را شکست دهد. تمرین این رشته برای دفاع شخصی، شرکت در مسابقات ورزشی (جوجیتسو برزیلی و رشته‌های مشابه) و همچنین هنرهای رزمی ترکیبی صورت می‌گیرد. در واقع می‌توان گفت این رشته شباهتی به ورزشهایی نظیر تکواندو، کاراته و کونگ فو ندارد و تماماً بر اساس اصول گلاویزی بنیان نهاده شده‌است. قدرت این رشتهٔ رزمی برای اولین بار با شروع مسابقات آزاد یواف‌سی که مبارزان از کلیه رشته‌ها در آن شرکت می‌کردند و پیروزیهای اسطورهٔ این رشته Royce Gracie بر همگان اثبات شد.
درجات:اعطای درجه در جوجیتسو برزیلی بر دو مبنای زیر استوار است؛
دانش فنی هر شخص با توجه به تعداد تکنیک‌هایی که او توان اجرای آن‌ها را دارد و مهارت او در اجرای هر یک از آن‌ها مشخص می‌شود. مهمترین مسئله در این رشته قابل اجرا بودن هر تکنیک است به همین جهت هنرجویان تشویق می‌شوند که تکنیک‌ها را با توجه به توانائی‌های جسمی و شکل بدن خود انجام دهند. کمربند:درجه ورزش‌کاران این رشته با رنگ کمربند آنان مشخص می‌شود؛
حداقل سن مورد نیاز برای دریافت کمربند آبی ۱۵ سال است و برای افراد زیر ۱۵ سال از کمربندهای زرد، نارنجی و سبز استفاده می‌شود. برای دریافت کمربند مشکی نیز حداقل ۱۹ سال لازم است. دارندگان کمربند مشکی می‌توانند با تمرین و آموزش این رشته تا بالاتر از ۹ درجه (دان) را دریافت کنند. شخصی که دان ۸ را به‌دست می‌آورد از یک کمربند مشکی و قرمز استفاده می‌کند و با دریافت دان ۹ و ۱۰ آن را با یک کمربند سرخ جایگزین می‌کند.
نظرات شما عزیزان: مدرسه کونگ فو : KUNG FU SCHOOL : امکانات
|
|
|
آمار
وب سایت: